“Τώρα τι κάνω;
Τι άσκηση θα μου δώσεις;
Τι άλλο να κάνω για να με βοηθήσω;”
Αυτές ειναι κάποιες από τις πιο συχνές ερωτήσεις που λαμβάνω στο γραφείο.
Η ανυπομονησία δεν ήταν ποτέ καλή φίλη της εργασίας και παράλληλα το σκόρπισμα της ενέργειας μας σε σεμινάρια , podcasts, ασκήσεις, εναλλαγή θεραπευτών και δασκάλων μπορεί να ενδυναμώνει το μυαλό και να μας οδηγεί στο να “ξέρουμε” περισσότερα μα αφήνει ατροφικά αλλά κομμάτια.
Κάπως έχουμε την φαντασίωση πως δίχως συνέπεια, δίχως προσήλωση, δίχως να εξασκήσουμε τον αυτοέλεγχο, με μαγικό τρόπο, οι άλλοι και οι μέθοδοι τους θα αφυπνίσουν κάτι μέσα μας.
Ενώ το κλειδί το έχουμε απαρχής, στο τσεπάκι μας. Το μεγαλύτερο ποσοστό της “θεραπείας” κρύβεται στο απλό ποτήρι νερό που θα πιούμε, στον βραδινό μας ύπνο και στο να μάθουμε να μας ταιζουμε ειρηνικά. Το υπόλοιπο στην παρουσία.
Να με προσφέρω στη στιγμή. Εμένα και όλες μου τις αισθήσεις.
Να σταματήσω να δημιουργώ εκκρεμότητες στον εαυτό μου, τις οποίες δεν μπορώ να “υιοθετήσω”.
Η γνώση που ψάχνουμε κρύβεται μέσα μας, κρύβεται στη φύση. Και το μεγαλύτερο μας όπλο είναι το να ρίξουμε το βλέμμα μας σε αυτή.
Μα για να το καταφέρουμε αυτό χρειάζεται να ρίξουμε ρυθμούς, να σταματήσουμε να ζητάμε την απάντηση έξω από εμάς και να επιλέγουμε έναν “δάσκαλο” τη φορά. Αυτός θα είναι ο ωκεανός, η παύση, το δάσος, ένας θεραπευτής, ένα χόμπι, ένας ρόλος μας, η πίστη;
Δάσκαλος μπορεί να γίνει το καθετί, μιας και το αρχέτυπο του Δασκάλου κρύβεται μέσα μας και περιμένει να καθρεφτιστεί.
Το σκόρπισμα δεν βοηθάει, το να δημιουργώ δεκα πεδία δασκάλων δεν βοηθάει πάρα μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα σε μένα και την εσωτερική μου φωνή.
Αν θες να εργαστείς, άκου την φωνή μέσα σου.
Αν θες να εργαστείς, επέλεξε έναν “δάσκαλο” τη φορά.
Αν θες να εργαστείς, δημιούργησε τα δικά σου πρέπει, αυτά που είναι πλασμένα από εσένα για σένα. Αυτά που θα φτιάξουν το πεδίο για εργαστείς μέσα σε αυτό. Θα είναι το πρωινό ξύπνημα, η αποχή από τα social media, το να συμμετέχεις σε ένα σεμινάριο με από την αρχή ως το τέλος με αφοσίωση και παρουσία; Ποια είναι τα δικά σου πρέπει;
Αν θες να εργαστείς, βγες στη φύση και δώσε προσοχή στις εικόνες που σε περιτριγυρίζουν.
Σε διδάσκει, αυτό στο οποίο σε προσφέρεις.
Σε διδάσκει, αυτό το οποίο κοιτάς με τα μάτια της καρδιάς.
Σε διδάσκει ο θεραπευτής εντός.
Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και το χέρι που μου απλώνεις.
Σε κρατώ.
Μα πάνω από όλα , είμαι εδώ να γίνω ο καθρέφτης για να δεις αυτό περιμένει μέσα σου καρτερικά, να ανακαλύψεις.
Πηγή: Ψυχικές καταδύσεις
Πηγή: http://happylifemag.com
